Sahne-i Ömrümden Nefs-i Emmâreye

Âlemin bağ-zârını sikeyim,
Sünbül ü verd ü hârını sikeyim,
Andelib-i nizârını sikeyim,
Hâsılı nev-baharını sikeyim!

Bana yoktur lüzumu gülşeninin,
Şeb-i tarîk ü rûz-ı rûşeninin,
Ne gulâmmanın, ne de zenninin,
Hepsinin tâ mezarını sikeyim!

Ağlamam ben, ben erkeğim erkek,
Hayli güçtür bana cefâ etmek,
Minnet etmem bu ömre de be felek,
Atını al tımarını sikeyim!

Güççedir bu fakiri aldatmak,
Yüzdürüp, sonra künteden atmak,
Gözünü aç da sen bana bir bak,
Ben senin i'tibarını sikeyim!

 

Saki-i mâh-rûyına sıçayım,
Gülünün reng ü bûyına sıçayım,
Mutrîbin hâyâ-hûyuna sıçayım.
Sâgar-ı neşvedârını sikeyim!

Yok sâfâsı hezâr-ı demgerinin,
Gülistanda şükûfe-i terinin,
Bezm-i sahbâ-yı rûh-perverinin,
Neşvesiyle hümârını sikeyim!

Feleğin uğradımsa vartasına,
Sıçayım ağzının ta ortasına,
Bunu yazsın cihan da hartasına,
Kıta'at ü bihârını sikeyim!